Eind januari konden we eindelijk nog eens een weekeindje weg met het gezin, het wordt steeds moeilijker om samen te gaan omdat de kinderen groter worden. We hadden Cadzand gekozen in Zeeland en natuurlijk ging het fotomateriaal ook mee. Het beloofde een winderig regenachtig weekeinde te worden en dat levert aan de kust vaak mooie luchten op. Hoewel het hier ook behoorlijk grijs kan zijn, maar op hoop van zegen heb ik toch alles meegenomen. Van het pak sneeuw dat er vrijdagavond nog lag was zaterdagochtend niks meer te vinden, het was zoals beloofd wisselvallig en winderig en in eerste instantie zaten er niet veel gaten in het wolkendek.
Mijn trouwste kameraad onze hond die altijd wel mee wil op een vroege wandeling zat me al met van die puppy oogjes aan te kijken dus dat was een extra motivatie om toch een wandeling te maken naar de zeedijk en de duinen. Eens aangekomen in de duinen werd al duidelijk dat er meer en meer gaten in het wolkendek kwamen. Het werd zoeken naar een mooi plekje om toch wat foto's te maken. Het was een matig mooie zonsopgang maar wel een deugddoende want de zon had zich al meer dan een week niet meer laten zien.
Zondagochtend begon heel anders; regen grijs en nog eens regen. Het zou lekker lang ontbijten worden. In de namiddag stopte het met regenen en waren er af en toe opklaringen. Tijdens het spelletje monopoly dat ik grandioos aan het verliezen was werd duidelijk dat er tegen de avond nog kleur in de lucht zou zitten en ja hoor. Hoeveel kleuren kan je hebben op één dag? Ik heb er wel serieus natte voeten en bevroren tenen aan overgehouden want door de strakke wind kwam de zee zo snel op dat ik niet droog weg kwam van de golfbreker. Maar ik had wel een aantal knappe foto's kunnen maken en dan is dat koude gevoel snel over.