In een eerder bericht had ik al laten verstaan dat ik terug zou gaan naar de opaalkust om de streek verder te ontdekken. In de eerste week van de paasvakantie was het dan zo ver en ik zat boordevol verwachtingen en ideeën. De weersverwachtingen waren nogal veranderlijk en afhankelijk van welk kanaal je raadpleegde verschilden ze. De eerste dag was het prachtig weer en mijn vrouw had een schitterende camping uitgezocht, vanaf de campingplek hadden we uitzicht op de omliggende heuvels en konden we Dover zien liggen, het was heel helder weer en het schouwspel van de ferry's die over en weer varen was echt boeiend. Na het opstellen van de caravan gingen we een verkennend wandelingetje maken rond het dorpje Escalles en s’ avonds toch nog eens op het strand van Cap blanc-nez om de zonsondergang mee te pikken die overigens niet spectaculair was, maar achteraf gezien was het wel de enige :-)
De eerste ochtend ben ik vroeg opgestaan om de zonsopgang mee te pikken, omdat ik de streek nog niet goed genoeg kende ben ik in de buurt gebleven van Escalles en heb ik samen met mijn trouwe viervoeter alles te voet gedaan. Verder die dag heb ik de camera thuis gelaten en hebben we stevige wandeltochten ondernomen, op het einde van de dag had ik toch wel 35 km op de teller. Moe maar voldaan kropen we in bed en constateerden we dat Dover verdwenen was.
50 tinten grijs
De tweede ochtend wederom vroeg uit mijn bed om dan met de fiets de zonsopgang vast te leggen. Dover was nog steeds verdwenen en het werd mistiger. Dit kan mooie sfeerfoto’s opleveren maar helaas waren de zonnestralen te zwak om door de mist te breken. Later op die dag werd het nog mistiger en kouder, vreemd want er stond genoeg wind om de mist te verdrijven. Het bleek om het voor mij onbekende fenomeen zeevlam of zeemist te gaan. Deze zeemist zou het weer de komende dagen verder bepalen, we hebben er ons niet aan gestoord en ik vond het wel iets magisch hebben. Fotografisch gezien was het wel minder ik heb het nog eens op een ochtend geprobeerd maar de resultaten waren te pover. Ik kon beter uitslapen de komende dagen :-)
Zeevlam of zeemist een voor mij onbekend natuurfenomeen
Op de laatste ochtend van onze vakantie was ik vroeg wakker maar ik had niet de intentie om op te staan en te gaan fotograferen. Toch kon ik het niet laten om even uit het raam te kijken omdat ik er van uit ging dat het toch zoals de vorige dagen mistig zou zijn, verdorie er was terug kleur in de lucht. Gelukkig stond alles klaar en heb ik me vliegensvlug klaargemaakt om naar het strand van cap Gris-nez te gaan. Door de oostelijke ligging van het strand valt het licht bij zonsopgang gedurende een groot deel van het jaar over het strand. Op weg terug naar de camping heb ik ook nog het kerkje van Tardinghen meegenomen om tenslotte te eindigen op het strand van Cap blanc-nez.
Tot slot
De streek van de opaalkust is echt wel de moeite om te bezoeken. Ze heeft zo veel te bieden dat iedereen er wel zijn gading vindt. Fietsers, wandelaars, watersporters, natuur genieters ...
De kuststrook rond Calais is zeer afwisselend met hoge kliffen, duinen en polders
Op het witte krijtgesteente van de Cap Blanc-Nez en in de bomkraters uit de Tweede Wereldoorlog groeit een bijzondere flora die tegen wind en zilte lucht bestand is. Je vindt hier ook de jeneverbes die zo karakteristiek is voor Noord-Frankrijk. Wij hebben nu het gebied tussen Escalles en Bologne-sur-mer bezocht maar we komen zeker terug om de streek na Bologne-sur-mer te gaan bezichtigen. Wordt dus vervolgt ...